Henryk Sikora – Tajemnica drewna

Drzewo zajmuje w twórczości Henryka Sikory miejsce szczególne. Właśnie drzewem, nie drewnem, nazywa materiał w którym rzeźbi – zwykłą deskę czy drewniany kloc. Widzi w nim żywą materię, łączącą twórcę z naturą, lasem, prawdą, życiem… To surowiec, który pachnie, schnie, pęka, zmienia kolor – żyje. Nie bez przyczyny pracę w plenerze przekłada nad tę w czterech ścianach pracowni. Kontakt z przyrodą, przebywanie w lesie są mu do życia niezbędne.
W jego pracach – nieważne, czy to niewielkim kawałku drewna, czy w potężnym pniu – spotyka się świat idei i etycznych wartości z podziwem dla sił natury i potrzebą pokazania jej wielkości. Inspirują go myśli filozofów, szczególnie Platona i Świętego Tomasza z Akwinu.
Świętokrzyski rzeźbiarz niejako zaprzyjaźnia się z podjętym tematem. Jedna praca to dla niego często za mało, by w pełni mógł wyrazić swoje myśli i wyczerpać formę. Tak powstają cykle. Kiedyś serie zatytułowane “Formy biologiczne” (m.in. “Poza gestem”, “Jabłka”, “Rozpustna”), później takie, których podstawą jest sfera sacrum – “Katedry”, “Angologia”, “Chusty”, “Gesty”.
Do sedna tematu “dociera” siekierą. Traktuje ją jako podstawowe narzędzie, niezbędne w wydobyciu drzemiącego w drzewnej materii kształtu. Bywa, że końcowe rozterki “rozwiewa” dłutem… Drzewo traktuje jak swojego sprzymierzeńca, szlachetny budulec własnych myśli, a jego słoje postrzega jako naturalny ornament, będący zapisem życia. Ponieważ twierdzi, że twórczy proces wymaga zmagania się z materią, szczególnie ceni drzewa twarde – jesion, buk, śliwę – których struktura stawia naturalny opór, nakazuje nawiązać dialog twórcy z tworzywem. W tym spotkaniu, często nierównych, sił – mając świadomość swojego podporządkowania naturze, artysta podejmuje mozolną pracę i warstwa po warstwie, odrzucając wióry, dociera do tkwiącej w jego umyśle formy. A wszystko w ramach szacunku dla drzewnej materii i własnej wyobraźni.

Henryk Sikora urodził się w 1957 roku w Czaplowie w Górach Świętokrzyskich. Jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Szermentowskiego w Kielcach. Studiował na cieszyńskim Wydziale Artystyczno-Pedagogicznym Uniwersytetu Śląskiego filozofię i pedagogikę w latach 1978″€“1982 oraz sztuki plastyczne w latach 1981″€“1986. Dyplom obronił w pracowni rzeźby profesora Jana Hermy.
Obecnie sam prowadzi pracownię rzeźby w drewnie w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Humanistycznego w Kielcach. Swoje prace prezentował na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, między innymi w Linzu (Austria), Lyonie, Vauricount (Francja), Wittstock (Niemcy), Cieszynie, Olsztynie, Przemyślu, Krakowie, Kielcach, Warszawie, Gdańsku, Łodzi, Ostrowcu Świętokrzyskim, Sandomierzu, Busku-
Zdroju, Gorzowie Wielkopolskim. Bierze udział w plenerach plastycznych.

Galeria Sztuki ROK, 27 maja – 15 lipca